-
1 skończony
skończ|ony\skończonyeni совершенный, подлинный, законченный;\skończonyone arcydzieło подлинный шедевр; \skończony artysta законченный художник; \skończony drań отъявленный (законченный) негодяй; \skończony osioł набитый дурак; ● on jest \skończony его песенка спета
* * *соверше́нный, по́длинный, зако́нченныйskończone arcydzieło — по́длинный шеде́вр
skończony artysta — зако́нченный худо́жник
skończony drań — отъя́вленный (зако́нченный) негодя́й
skończony osioł — наби́тый дура́к
-
2 skończ|ony
Ⅰ pp ⇒ skończyć Ⅱ adj. 1. (całkowity) [uroda] consummate; [głupiec, drań] utter, thorough, out-and-out- ależ to skończone arcydzieło! my, this is an absolute a. consummate masterpiece!- uchodziła za skończoną piękność she was considered a consummate beauty- skończony ze mnie głupiec, na śmierć o tym zapomniałem what an absolute fool I am, I’ve completely forgotten all about it!2. (wykwalifikowany) [lekarz, prawnik] qualified 3. (nie mający perspektyw) finished- człowiek skończony jako polityk a political has-been- jest skończony jako bokser he’s finished as a boxer- jestem skończony! I’m done for- po tym skandalu jej kariera była skończona after the scandal her career was finishedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skończ|ony
См. также в других словарях:
skończony — skończonyczeni imiesł. bierny czas. skończyć (p.) skończony w użyciu przym. 1. «całkowicie odpowiadający jakiemuś określeniu; zupełny, kompletny, całkowity» Skończone arcydzieło. Skończona piękność. Skończony głupiec, osioł. 2. «wykwalifikowany w … Słownik języka polskiego
skończony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, skończonyczeni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} całkowicie odpowiadający swemu określeniu; zupełny, kompletny, doskonały : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skończona piękność. Skończony dureń.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
